Napój z dachu

Debiut piwa z czeskiego browaru (a właściwie to mikrobrowaru) Permon, znajdującego się pod niemiecką granicą. Założony w 2006 roku, przez pana Ladislava Sása, powoli się powiększał, i zyskiwał renomę, dzięki czemu zaczęło powstawać coraz więcej ciekwszych styli.

 Nazewnictwo ich piw mnie osobiście nie przypada do gustu. Nie można się postarać i wymyślić jakiejś ciekawej nazwy, niżby każde z kolei zaczynać nazywać Permon, dodając skrót stylu? Troche słaba opcja. Co innego w przypadku określenia stylu, np. polskie india pale ale będzie się nazywało PIPA, amerykańskie AIPA, a czeskiej ipy się każdy może sam domyślić :) 

Etykieta wręcz krzyczy, jak wiele ameryki mamy znaleźć w środku. Tu statua wolności, tutaj w tle wieżowce, tu kolory amerykańskiej flagi. Krowa któr najgłośniej ryczy, najmniej mleka daje. Żeby to nie była prawda.

Wracając, P.A.P.A to amerykańskie pejl ejl, zatem oczekujemy przyjemnego głaskania po nozdrzach i kubkach smakowych amerykańskimi chmielami, stonowanek, aczkolwiek wyraźniej goryczki i dobrej pijalności. Zaraz się przekonamy.

Specyfikacja
Styl: American Pale Ale
Ekstrakt: nieznany, alk. obj. 5%

Wygląd

Bardzo jasne, klarowne, zmętnienie bardzo delikatne. Sporawa, biała piana, która utrzymywała się do końca.

Zapach 

To piwo nie pachnie. Aromaty masakrycznie słabe, ciężko wyczuć cokolwiek konkretnego, co przy amerykańskiej wersji pale ale jest trochę dziwne i nie na miejscu. To piwo powinno buchnąć chmielem tuż po odkapslowaniu, a to nie dość że nie buchnęło, to wogóle się nie pojawiło. Coś owocowego można wyczuć, coś metalicznego też się pojawia, diacetylu brak.

Smak

Słabiutko, słabiutko, słabiutko. Strasznie nijakie, wodniste i bardzo lagerowe. Pojawia się nuta owocowa, wprawdzie bardzo nikła, ale jest. Goryczka ultradelikatna, żywicy zero. APA to to styl który żyje tym, czego tutaj nie ma. Gdybym pił nie znając stylu, to chyba powiedziałbym że jest to jakiś amber ale.

Ogólna ocena

Słabe. Po prostu słabe i nie warte uwagi (i pieniędzy) piwo. Zdecydowanie na pożegnanie nie powiem 'do widzenia', lecz 'papa'.

Ocena

3/10